Loksins, loksins!

Vonandi tekst nú að ljúka þessum skrípaleik, sem hefur gert meiri skaða en ICESAFE-málið sjálft. Ekki er nóg með að hrunliðið hafi rústað efnahag og orðspor lands og þjóðar heldur halda brennuvargarnir áfram að ausa eldsneyti yfir slökkviliðið sem a.m.k. er að reyna að ná tökum á eldinum.

Þingfundur þar til mælendaskrá er tæmd

Samband ráðgjafar og stofnstærðar

Þróunin í Barentshafi segir allt sem segja þarf um árangur af ráðgefandi veiðum á þorski. Eftirfarandi töflu er að finna hjá kristinnp.blog.is. Fróðlegt er að sjá hvernig ráðgjöf ICES eltir "ofveiðina". Fyrir löngu hefur verið sýnt fram á að ekki er neitt marktækt samband milli stofnstærðar og nýliðunar, enda augljóst að nýliðun hlýtur fyrst og fremst að ráðast af umhverfisskilyrðum og síðan æti.

• ÁR       Ráðgjöf      Skráð          Raunveiði             Veiði
•                                     veiði               (+100 tonn)     umfram ráðgjöf
• 2000       110           390                  490                 380
• 2001       263           395                  495                 232
• 2002       181           395                  495                 314
• 2003       305           395                  495                 190
• 2004       398           485                  585                 187
• 2005       485           485                  585                 100 

   Veiði umfram ráðgjöf "visindamanna" ICES & Co.  á sex árum - nam því samtals 1.403 þúsund tonn  ...  á aðeins sex árum!!!!

___________________________________________________________________________ 

Þjóðin sjálf er nú í miklu meiri "útrýmingarhættu" af völdum fjármálahruns heldur en hættan er af hugsanlegu hruni í þorskstofninum ef veiðar yrðu tvöfaldaðar (300 þús. tonn) í 2-3 ár. 

Vilja fund um haustrall Hafró

Af hverju má ekki skattleggja auðlindir og orku?

Um allan hinn iðnvædda (og siðvædda) heim er verið að innleiða auðlinda- og mengunarskatta. Kolefnisskattur er kominn í mörgum löndum ESB og víðar. T.d er um 40 kr. kolefnisskattur á bensíni í Svíþjóð en hér á landi er bensínverð með því er með því lægsta sem fyrirfinnst í ESB. Svíþjóð er fyrirmyndarland í umhverfismálum og samkeppnishæfni í atvinnulífi þess með því mesta í heiminum.

Raforkuverð til almennings hér á landi er aðeins um þriðjungur þess sem það er að jafnaði  í ESB og enn meiru munar þegar verð á raforku til fyrirtækja er skoðað. Margir af þekktustu hagfræðingum heims hvetja til þess að náttúruauðlindir (m.a. orka) og mengun verði markaðsvædd (sköttuð) en vinnuskattar verði lækkaðir. Ég vona að ríkisstjórnin hafi þá framtíðarsýn að halda sig við markaða stefnu í fjárlagafrumvarpi 2010 um orku- og auðlindaskatta en láti ekki undan hagmunagæslu-barlómnum og talsmönnum gamaldags ofnýtingarstefnu iðnaðarsamfélaga 19. og 20. aldarinnar.

 

 

Í bið vegna orkuskatts

Óviðunandi afstaða ábyrgðarflokkanna

Hvenær ætlar forysta Sjálfstæðisflokks og Framsóknar að sýna snefil af ábyrgðartilfinningu og læra að skammast sín fyrir að hafa öðrum fremur komið þjóðinni í þá stöðu sem hún er í? Það er enginn annar kostur fyrir okkur sem þjóð en að ábyrgjast þennan pakka, nema menn vilji markvisst stefna þjóðinni í nýtt hrun og langvarandi útskúfun í alþjóðlegu samstarfi.  Einhver þjóðernishroki, pólitískt stærilæti og rembingur er ekki það sem leysir þetta vandamál.  Það er mikil niðurlæging fyrir Íslendinga að þurfa að hafa slíka stjórnmálamenn á Alþingi enda traust á þeim lítið. Flestir sjá í gegnum lýðskrumið.

Óviðunandi niðurstaða

Stórt alþjóðlegt skref!

Þetta er tímamótaatburður ekki bara hér á landi, heldur alþjóðlega. Á eftir að verða skref í þá átt að Ísland verði leiðandi ríki í manngerðri kolefnisjöfnun. Við höfum bestu forsendur í heimi til að vera í forystu á þessu sviði og stór hluti af því er að framleiða eldsneyti sem veldur litlum eða engum útblæstri á gróðurhúsalofttegum. Sem fyrst þarf að móta stefnu um að Ísland verði að mestu leyti orðið óháð erlendu eldsneyti innan 15-20 ára. Til hamingju Suðurnesjamenn!

Skóflustunga að metanólverksmiðju í Svartsengi

Nýr botn í óskammfeilni Framsóknar

Aldrei hafa stjórmál á Íslandi risið lægra en í málflutningi Framsóknar- og Sjálfstæðismanna þessa dagana. Engu er líkara en að þeir ætli sér að kalla yfir þjóðina nýtt hrun, sínu verra en það fyrra. Það er aumkunarvert að heyra og sjá formenn og fleiri þingmenn þessara flokka reyna að þvo af sér pólitíska ábyrgð á bankahruninu með því að ásaka Jóhönnu Sigurðardóttur um landráð og tala eins og þeir hafi komið til jarðar í sumar. Flokkarnir sem græðgisvæddu Ísland og hafa valdið meiri samfélagslegum skaða en dæmi eru um hér á landi!  

Jóhanna beitti sér gegn láninu

Virðingingin fellur!?

Ennþá fellur virðingarloftvog Alþingis. Nú geta menn þar ekki haldið trúnað, þótt stórfelldir þjóðarhagsmunir séu í húfi.  Þarf að fara beita hryðjuverkalögum á hripleka og ábyrgðarlausa þingmenn stjórnarandstöðunnar?  En þetta er allt í samræmi við val okkar til Alþingis. Stór hluti þjóðarinnar velur fólk sem setur eigin hagsmuni og flokkshagsmuni ofar almannahagsmunum. Kannski vegna þess að æ færri í hópi heiðarlegs og duglegs fólk vilja gefa kost á sér í illa launað og vanþakklátt starf þingmannsins. Og hinir framsýnu telja að besta ráðið til að auka veg Alþingis og ríkisstjórnar sé að lækka laun þeirra sem þar starfa! Skyldi það auka framboð á áreiðanlegu og hæfileikaríku fólki?

Skaðar hagsmuni Íslands

Stórgóð frammistaða

Það er langt síðan ég hef séð eins góða frammistöðu hjá ráðherra í ríkisstjórn Íslands og hjá Steingrími J í Kastljósi í kvöld. Einarður, skýr, rökfastur, heiðarlegur og með sýn á framtíðina.  Ég hef aldrei kosið VG og fylgi ekki þeirra stefnu nema að litlu leyti en við eigum því miður ekki nema örfáa þingmenn/ráðherra með þann styrk sem SJS sýndi í kvöld. Það hefur greinilega eflt hann að ganga yfir landið þvert fyrir nokkrum árum og það þarf einmitt úthald við þær aðstæður sem við búum við nú.

Svigrúm til að setja skilyrði

Launastefnan byrjuð að virka

Nú er launastefna ríkisstjórnarinnar byrjuð að virka. Hæfustu Íslendingarnir sem hafa allra kosta völ erlendis eru farnir að taka til fótanna. Fyrir rúmu ári var Hulda sem flutti heim frá Noregi til að taka við þessu starfi með laun sem jafngiltu um 15.000 Evrum á mánuði sem ekki þykja nein ofurlaun í heilbrigðisgeiranum þar í landi. Nú stefnir fljótlega í að þau verði komin í um 5000 Evrur á mánuði eða um 1/3 af því sem hún var ráðin á! Opinbera launastefnan með viðmið í launum forsætisráðherra á eftir að valda ómældum skaða í heilbrigðiskerfinu og víðar og þetta er bara byrjunin á atgerfisflóttanum mikla.  

Hulda í ársleyfi

Lýðskrum og læknalaun

Öll þessi umræða um lækkun launa opinberra starfsmanna er fyrst og fremst lýðskrum sem forseti lýðveldisins hratt af stað og síðan var kórónuð með afskiptum stjórnvalda af Kjararáði sl. vetur . Flestir vita að Kjararáð á að starfa óháð framkvæmdavaldinu eins og hver annar dómur og því eru þessi afskipti trúlega lögleysa. Hugmyndir um lækkun á launum lækna niður fyrir laun forsætisráðherra er ekki bara áframhaldandi lýðskrum heldur atlaga að heilbrigðiskerfinu. Laun ráðherra ráðast ekki af neinum markaðsaðstæðum, menntun, hæfni eða frammistöðu. Læknar eru hins vegar einhver best menntaða stétt landins, bera meiri ábyrgð í starfi en flestar stéttir og þeir eru flestir alþjóðlega eftirsóttir. Laun þeirra byggjast auk þess að mjög löngum vinnutíma, viðveru og afköstum.

Engin alþjóðleg eftirspurn er eftir ráðherrum frá Íslandi, ekki einu sinni forsætisráðherrum, hvorki fyrrverandi eða núverandi. Laun þeirra hafa því enga skírskotun til eftirspurnar. Íslenskir læknar geta hins vegar valið úr störfum á erlendri grundu og býðst þar oft tvöföld eða þreföld laun miðað við það sem hér er í boði.

Ýmislegt bendir til að krukk stjórnvalda í laun starfsmanna sinna eigi eftir að valda stórfelldum skaða. Bæði verður ríkið ekki samkeppnisfært um starfsfólk, þegar til örlítið lengri tíma er litið auk þess sem miðlægar ákvarðanir stjórnvalda um laun einstakra hópa er afturhvarf til þeirrar fortíðar þegar launakerfi opinberra starfsmanna var bæði "arfavitlaust og handónýtt", svo vitnað sé í ummæli fv.  fjármálaráðherra Friðriks Sophussonar og þáverandi ráðuneytisstjóra fjármálaráðuneytisins, sem nú gegnir starfi Ríkissáttasemjara. 

Ekki þarf annað en að líta í tekjublað Frjálsrar verslunar mörg sl. ár til að sjá að vandi íslenska græðgissamfélagsins liggur ekki í launum opinberra starfsmanna, þar með talið launum lækna, né heldur eru þeir í þeim hópi sem ekki standa skil á sköttum af tekjum sínum.

Hefði mest áhrif á laun lækna